KLIMATYZACJA - POSZUKIWANIE NIESZCZELNOŚCI W tej kategorii nie ma produktów.

Podkategorie

• 

  STACJE OBSŁUGI

• 

  STACJE OBSŁUGI-PODCIŚNIENIE

  Stacje obsługi czynnika chłodniczego pozwalają względnie sprawdzić szczelność układu. Badanie odbywa się po wytworzeniu podciśnienia w układzie i obserwacji przyrostu ciśnienia. Można do tego wykorzystać wakuometr. Stacje automatyczne mają zamontowane dokładne czujniki ciśnienia i w sposób elektroniczny oceniają czy układ jest szczelny. Metoda ta nie pozwala dokładnie określić czy układ jest szczelny, bo warunki testu są inne niż normalna praca układu. Test jest wykonywany na podciśnieniu, gdy układ pracuje na ciśnieniu. Wszystkie uszczelki podczas testu nie są dociśnięte do ścianek układu. I mogą wskazywać nieszczelności. Ciśnienie podczas testu jest znacznie niższe bo 1 bar. Układ pracuje na wielokrotnie większym ciśnieniu. Niezauważone podczas testu nieszczelności okażą się dużymi podczas pracy układu.

   
• 

  AZOT

  AZOT JEST GAZEM NIESZKODLIWYM DLA UKŁADU I ŚRODOWISKA. MOŻNA DZIĘKI NIEMU DOKONYWAĆ PRÓB CIŚNIENIOWYCH

   

  Dla kontroli szczelności układ klimatyzacji należy napełnić azotem i kontrolować na manometrze spadek ciśnienia. Przy większych nieszczelnościach będzie słychać wydostający się gaz. Przy mniejszych nieszczelnościach do poszukiwania nieszczelności można wykorzystać wodę mydlaną (najlepiej specjalną w sprayu). Nanosi się ją w miejsca podejrzane i obserwuje czy zwiększają się bąble mydlane. Test wykonuje się pod ciśnieniem 15 bar w czasie minimum 30 minut. Pozwala dość dokładnie stwierdzić czy układ jest szczelny. Gdy za pomocą azotu nie zostanie odnaleziona niewielka nieszczelność należy napełnić wykorzystać metodę UV. Badanie azotem nie zawsze pozwala odnaleźć miejsce nieszczelności jednak jej wysoka skuteczność powoduje, że jest to podstawowa metoda kontroli szczelności. Azot jest wykorzystywany również do innych celów podczas obsługi klimatyzacji np. do przedmuchiwania po płukaniu.
• 

  METODA UV

  Zestaw UV to najbardziej rozpowszechniona metoda poszukiwania nieszczelności w działających instalacjach. Na zestaw składają się cztery elementy:

  1) barwnik - dodaje się go do instalacji, by krążył z czynnikiem i olejem. Są różne sposoby podawania barwnika: a) specjalnymi aplikatorami bezpośrednio do układu, b) z olejem podczas obsługi serwisowej, i ostatnio spotykane barwione oleje sprężarkowe i czynniki chłodnicze

  2) lampa świecąca światłem nadfioletowym - mogą być różne moce lamp: od 25Watt, przez 50Watt do 100Watt. Od mocy lampy jest uzależniona ilość światła. Im więcej światła tym łatwiej znaleźć miejsce przecieku. Pojawiły się również lampy diodowe. Mogą być wyposażone w giętką końcówkę umożliwiającą dotarcie do trudnych miejsc.

  3) okulary z filtrem - okulary, przez które poszukuje się miejsca wydostawania barwnika. Okulary zabezpieczają wzrok serwisantów oraz dzięki specjalnym filtrom pozwalają szybciej dostrzec barwnik.

  4) środek do zmywania barwnika - miejsce wydostania barwnika musi zostać oczyszczone specjalnym neutralizatorem. Nie zmyty barwnik będzie mylił przy kolejnym poszukiwaniu usterki.

  Do pojazdu trzeba podać barwnik. W raz z olejem zaczyna on krążyć w układzie. Jeżeli w układzie jest nieszczelność barwnik wraz z olejem zacznie wydostawać się na zewnątrz. Wydostający barwnik bardzo dobrze widać w świetle nadfioletowym. Ta metoda dość dobrze wskazuje miejsce wycieku. Wadą jest dwukrotny przyjazd do warsztatu przy małych nieszczelnościach.. Pierwszy raz by podać barwnik do układu, drugi by odnaleźć miejsce wydostawania się barwnika na zewnątrz. Kolejną wadą jest wprowadzenie "obcego" składnika chemicznego do układu chyba, że poda się zabarwiony barwnikiem olej.  

• 

  TESTERY ELEKTRONICZNE

  Najbardziej zaawansowaną technicznie metodą poszukiwania nieszczelności jest korzystanie z elektronicznych testerów. Poszukują one w atmosferze cząstek czynnika np. R134a. Istotą jest czułość urządzenia oraz możliwość regulacji czułości. Duża czułość naprowadzi na nieszczelność, lecz do dokładnego znalezienia miejsca potrzebne jest zmniejszenie czułości. Czujniki posiadają giętką cienką końcówkę, którą należy prowadzić wzdłuż miejsc podejrzanych o nieszczelność. Urządzenie zasysa powietrze wraz z wydostającym się czynnikiem i sygnalizuje sygnałem dźwiękowym obecność czynnika. Miejsca niedostępne np. parowniki dadzą się diagnozować jedynie przyrządami elektronicznymi. Zaletą stosowania jest dokładność pomiaru oraz odnalezienie usterki przy jednej wizycie w serwisie.